سرمايه ملی يعنی چه؟ سرمايه های ملی ايران چيست؟ در روزگاری که بسيارانی گفتمان "ملت" را به پرسش می گيرند، سرمايه های ملی را چگونه بايد تعريف کرد؟ آيا شما کسی و يا چيزی را می توانيد نام ببريد که همگان درباره آن همدل و همگمام باشند؟
نمونه برخی از آنکه و يا آنچه در چند سال گذشته سرمايه های ملی خوانده شده است اينهاست:
آثار باستانی مانند آرامگاه کورش، تخت جمشيد، کتيبه بيستون، چهلستون، عالی قاپو، کوه نو، لوح کورش. همچنين شخصيت های تاريخی و ادبی مانند، حافظ، مولوی، سعدی، سينا، فارابی، رازی، نادر، اميرکبير، ملک الشعرای بهار، مصدق، نيما، شاملو، فروغ فرخزاد. نيز، اقوام ايرانی، نفت، گاز، فرش و خاويار و گز و پسته، مس، فن آوران و کارورزان ماهر، آبهای خليج فارس و رودهای ايران، جوانان کشور.
نگاهی به اين نام ها نشان می دهد که، "سرمايه ملی" گفتمانی تنها اقتصادی و يا فرهنگی نيست. پس چيست؟
می گويند شرکت مايکروسافت، يکی از سرمايه های ملی امريکاست و شکسپير، بخشی از سرمايه های ملی انگليس. ويسکی اسکاچ را اسکاتلنديها سرمايه ملی می دانند و رقص فلامينگو را اسپانيولی ها.
اما برگرديم به سرمايه های ملی ايران. شما اين سرمايه ها را چگونه تعريف می کنيد و چه کسان و چيزهايی را در فهرست سرمايه های ملی می گذاريد؟
