رويدادهای اين چند روزه در واکنش به کاريکاتورهای پيامبر اسلام، بازتابی زيانمند برآينده جهان ِ پيرامونی و بويژه کشورهای اسلامی خواهد داشت. البته اين بازتاب برای کشورهای غربی نيز سودی نخواهد داشت و می توان آن را رويدادی، "
هيچ – در- هيچ"
*دانست. اما زيانمندی اين بازتاب برای مردم آزاديخواه کشورهايی که در چنبر ستم حکومت های خودکامه گرفتارند، بسی بيشتر خواهد بود.
حکومت های خودکامه هماره در پی بهانه ای برای مبارزه با خواسته های مردم در راستای محکم تر کردن جای خويشند. مبارزه با دشمن خارجی بهترين بهانه ای ست که دست اين حکومت ها را برای سرکوب کردن آزادی خواهان باز می گذارد. رويدادهای چون چاپ کاريکاتورها در رسانه های غربی، نه تنها به حساب بی بند وباری سيستم های دموکراتيک گذاشته می شود بل، که شاهان و شيوخ عرب را نزد مردمی که آنان را هرزگان بيهوده زی می پندارند، به پاسداران ارزشهای اسلامی بدل می کند.
گرفتاری بزرگ کشورهای پيرامونی، بويژه کشورهای خاورميانه که ميدان دار ِ شصت در صد از نفت جهانند اين است که چاره ای جز روی آوردن به دموکراسی ندارند. اما شوربختانه نادانی و ناآگاهی بخش بزرگی از مردم اين بخش از جهان، آنان را بی خبر از اين چگونگی می دارد و از هريک سنگی بر سر راه آزاديخواهان می سازد و در فلاخن تکبير و تکفير می گذارد و بسوی هر نيکخواه پرتاب می کند.
..............................
"هيچ – در- هيچ" را در اينجا در برابر ‘Zero sum’ آورده ام. اين گفتمان، اشاره به بازی و يا رويدادی دارد که کسی را از آن سودی نيست و در آن همه بازی کنند گان و يا کسان درگير، بازنده اند. اين برابر گذاری را با يادداشت ِ اين شعر حافظ آورده ام:
جهان و کارِ جهان جمله هيچ در هيچ است هزار بار من اين نکته کرده ام تحقيق
