گـُوبـــاره
 

Sunday, August 18, 2013


صدای بی رســـــانه 


با آن که هر روز بر شمارِ رسانه های فارسی زبان افزوده می شود، اما بدبختانه صدای مردم ايران همچنان بی رسانه مانده است. ما هنوز هيچ رسانه همگانی مردمی که فرزندان دلسوزِ ايران بتوانند در آن، آزاد و سربلند، بی هيچ شرمساری و سانسوز و سرافکندگی شرکت کنند و سخن خود را با مردم در ميان بگذارند، نداريم.
هر کشور چيزی بنام "گفتمان های ملی" دارد که جايگاه آن کشور را در جهان نشان می دهد. کارِ رسانه های ملی ورانداز کردن اين گفتمان ها و سود و زيان هريک از آن هاست. برای نمونه، چندی از گفتمان های ملی انگليس در دوره کنونی اين هاست؛ مرزهای آزادی های فردی، نقش دولت در زندگی خصوصی مردم، نيک و بدِ مهاجر پذيری، سود و زيان برنامه رفاه اجتماعی، بودن يا نبودن در اتحاديه اروپا، بايد يا نبايد ِحق آزادی خودکشی، دولت اقتصادی يا اقتصاد دولتی. بيشتر مردم انگليس نيز- اگر بخواهند – حق اظهار نظر درباره اين گفتمان ها را در رسانه های همگانی انگلستان دارند.
گفتگو و گفت و نوشت درباره گفتمان های ملی در هر کشور، بخش بزرگی از مردم آن کشور را در سرنوشت آن سرزمين درگير می کند و همگرايی ملی را افزايش می دهد. اين کار تنها زمانی شدنی ست که رسانه های مردمی زمينه را برای ورانداز کردن ِ گفتمان های ملی آماده کنند. اما در ايران هماره زمينه و زمانه با مردم ناسازگار و نامهربان بوده است. شايد ايران يکی از انگشت شمار کشورهای جهان باشد که گفتمان های ملی آن اکنون بسود بيگانگان است. نمونه هايی از اين چگونگی، حق مسلم دانستن انرژی هسته ای و يا گفتمان مبارزه با صهيونيزم است. نمونه غير سياسی اين کار را درباره توريسم می توان يافت. دولت های همه کشورهای جهان، هماره در پی پرُکشش نشان دادن سرزمين خود برای کشيدن توريست از کشورهای ديگر و نيز رونق دادن صنعت توريسم داخلی هستند. اما شايد حکومت کنونی ايران تنها کشوری باشد که حتی مردم ايران را به رفتن به سفرهای زيارتی به کشورهايی مانند عربستان و عراق و سوريه تشويق می کند و برای رفتن مردم به تورهای زيارتی به آن دياران، تسهيلات ويژه فراهم می کند. . 
بله، صدای مردم ايران، همچنان چونان گذشته بی رسانه مانده است. راديو ايران سال هاست که صدای گورستان بقيع را می ماند و تلويزيون ملی ايران همچنان کانون خرافه پراکنی و خرپروری ست. اما از آن بدتر اين که در سال های کنونی، رسانه های فارسی ِ زبان ِ کشورهای بيگانه، جای خالی صدا و سيمای ملی ايران را پر کرده اند و برايمان چهره های تازه روشنفکری می سازند. اکنون اين چهره های آشنای بيگانه، گفتمان های ملی ما را می سازند و روز و شب در کنار ما در اتاق های ما، آن ها را برای ما و بجای ما وارسی و ورانداز می کنند.


Post a Comment
Comments: Post a Comment
Free counter and web stats blog counter
seedbox vpn norway