از خوانـدنی‏ها 

در گستره اينترنت نوشته نخواندنی به زبان فارسی زياد است و خواندنی کم. يکی از چند جايی که من گهگاه سر می‏زنم، سايت محمد قائد است. قائد را همه فارسی خوانهای جّدی می‏شناسند و با کارهايش آشناهستند. وی از انگشت شمار نويسندگان انديشمندی‏ست که نوشته‏هايش آموزنده و دلنشين و خواندنی‏ست. قائد هم فرهنگ بومی – يا به نوشته خودش، خرده فرهنگ‏های - بومی را می‏شناسد و هم با چشم‏انداز مدرن آشناست. شرمسارانه بايد بگويم که من از بسياری از آنچه اين روزها به فارسی نوشته می‏شود، انتظار آموختن ندارم و هربار که نوشته‏ای ذهن انگيز و شورآور می‏خوانم، تا چندی سرشار و خوشحال می‏مانم. مقالات محمد قائد برای من از اين دست نوشته‏هاست و هرگاه که به نوشته تازه‏ای از او می‏رسم، آنگاهم شاد و آباد می‏شود.

در روزگار ِما، بيشتر مردم، ارزش هر نوشته را در پرتو جايگاه نويسنده‏اش در سلسله مراتب آکادميک و يا پايگاه رسانه‏ای وی می‏سنجند. اين که ايشان استاد کدام دانشگاه است و يا در کدام رسانه خارجی برای دردهای بی درمان ايران و جهان نسخه می‏پيچد. محمد قائد از اين گونه استادان "هميشه در صحنه" نيست و هم از اينرو، نوشته‏هايش آنگونه که بايد خوانده نمی‏شود. البته بگو تو از کجا می دانی که نمی شود؟ درست است، اميدوارم که چنان نباشد.