برنارد هنری لِوی که خود را روشنفکر و یکی از نوفیلسوفان فرانسوی می داند، چندی ست که هیاهوی بسیاری درباره ی گفتمانی که او آن راُ "نازی زادیی از فرهنگ" ایرانی نامیده است، در رسانه های همگانی فرانسه براه انداخته است. فشرده ی سخن او در این باره این است که رضا شاه پهلوی که ستاینده ی هیتلر و شیفته ی اندیشه ی آریایی پرستی او بود، نام ایران را که پیش از آن در تاریخ و پیمان نامه های بین المللی "پرشیا" بود، در سال ۱۹٣۵ میلادی به "ایران" تغییر داد. لوی این چگونگی را بسیار معنادار می داند و برآن است که رضا شاه این کار را برای خوشداشت هیتلر کرد زیرا که در زبان فارسی، "ایران" بمعنای سرزمین آریایی ست. لوی برآن است که در پی این چگونگی، حکومتِ هیتلر در پیامی که آنرا "قراردادِ قرن"، خواند، به رضا شاه نوشت که؛ "ما آریایی های غربی، شما را آریایی های شرقی می دانیم و باهم به پیروزی بزرگی که چیرگی برجهان است، دست خواهیم یافت."

لوی برآن است که این گونه شد که رضا شاه پذیرفت که واژه ی "ایران" را که هیچ بارِ مثبتی در ذهن انسان غربی نداشت، بجای واژه ی "پرشیا" که یادآورِ تمدن ایرانِ باستان و شعر و قالی و سفال و هُنر و گربه ایرانی بود، بگذارد. در سال ۱۹۴۱ نیز که نیروهای متفقین، این ستاینده ی هیتلر، یعنی رضا شاه را از ایران بیرون انداختند، نازی زدایی را از قلم انداختند و چنان شد که ارزش های فرهنگ نازی در فرهنگ ایران تنید و یهود ستیزی و فریادِ مرگ براسرائیل، همچنان تا به امروز، بی هیچ شرم و آزرمی در کشور ایران، آزاد و پذیرفته شده است. به گمانِ لوی، این چنین است که امروز نیز، سردمداران جمهوری اسلامی، با سربلندی سخن از نابودی اسرائیل سخن می گویند و بی شرمانه می گویند که این قوم را باید از صفحه ی روزگار برانداخت!

برنارد لوی می گوید که دیری ست که ارزش های فرهنگِ نازی از همه ی فرهنگ های جهان، بجز فرهنگ ایرانی زدوده شده است و اکنون زمان آن فرارسیده است که جهانیان این لکه ننگ را از دامن جامعه جهانی پاک کنند. پیداست که برنارد لوی، با این تئوری تازه ی خود، پشتوانه ی ایدولوژیک برای حمله ی ترامپ به ایران را فراهم آورده است. این روشنفکرِ خود- گمارده ی فرانسوی که جهانیان را به ویران کردنِ ایران برای نازی- زدایی از فرهنگِ آن می خواند، مانند همه ی تندروهای دیگر، هدف را توجیه کننده ی وسیله می داند و راست و دروغِ آنچه که می گوید، برایش اهمیتی ندارد. لوی همچنان با شعار،ِ "نه غزه، نه لبنان" و یا "دشمن ما همینجاست" کاری ندارد. انگار که او مامور است و معذور.

جنبشِ نو- فیلسوفان فرانسه را دولت امریکا در دهه ی هفتادِ سده بیستم میلادی برای آلودن فضای فلسفی ضد امپریالیستی در فرانسه براه انداخت. نوفیلسوفان، فرهنگ فیلسوفان چپ گرا و مارکسیست را فرهنگِ ستایشِ قدرت می دانند و روی سخنانشان با کسانی مانند ژان پل سارتر و نیچه و هایدگر و اندیشه های پساساختارگرایان است.

دنبــــاله