در بيست سالِ نخستِ حکومت اسلامی ايران، موسيقی کوچه بازاری از لوس آنجلس به ايران وارد می شد. در دهه سوم، استراتژی فرهنگی حکومت توانسته است خوانندگانی همتا و همپای خوانندگان لس انجلسی بپرورد و موسيقی آن ها را به بيرون از ايران صادر کند. اگر گرفتاری ويزا وجود نمی داشت، بی ترديد خوانندگانی مانند؛ احسان خواجه اميری، محسن چاووشی، بنيامين بهادری، رضا صادقی، شهرام شکوهی و ديگران، تور آمريکا نيز داير می کردند و بازار موسيقی پاپ را از دست خوانندگان لوس آنجلسی، که همگی "ضدانقلاب" پنداشته می شوند، می گرفتند و ايرانيان آن ديار را با موسيقی رَپ ايرانی نیز آشنا می کردند. (تهاجم فرهنگی؟)

دنبـــــاله